Customer Reviews

น้องสาวของผมไม่น่ารัก ขนาดนั้นหรอก(นิยาย)
ตัวผมนั้นเป็นนักเรียนม.ปลายธรรมดาๆคนนึงชื่อว่า โคซากะ เคียวสุเกะอายุ17ปีที่เรียนโรงเรียนใกล้บ้านเเละใช้ชีวิตของนักเรียนมัธยมปลายของเด็กวัยรุ่นตามปกติทั่วไปเเละยังมีเพื่อนสมัยเด็กที่เคยเล่นกันกับเธอคนนี้จะเรียกว่าคุณยายก็ได้เพราะว่าเธอชอบทำอะไรที่เกินอายุนิสัย อยากรู้อยากเห้นเเต่ก้สามารถพึ่งพาได้ให้คำปรึกษาในยามที่ผมมีมีเรื่องไม่สบายใจก็ได้เธอคนนี้ช่วยทุกครั้งเเม้กระทั่งเรื่องเรียนเพื่อนสมัยเด็กคนนี้มีชื่อว่า มานามินั้นเองครับในครอบครัวของผมถ้าไม่พูดถึงน้องสาวคนนี้ก็ยังไงอยู่เธอชื่อ โคซากะ คิริโนะ อายุ14ปีที่เรียนโรงเรียนเดียวกับผมเธอเป็นคนที่ดีพร้อมไปซะทุกอย่างหน้าตาของเธอนั้นถึงยังไม่เเต่งหน้าก็ดูดีอยู่เเล้วเเต่สเน่ห์ของเธอยิ่งน่าดึงดูดขึ้นอีกเมื่อเธอเเต่งหน้าเส้นผมที่ย้อมสีนำ้ตาลอ่อนเจาะหูทั้งสองข้างทาเล็บสีสันสวยงามดูๆไปเเล้วเธอดูเป็นเหมือนผู้ใหญ่มากกว่าจะเป็นเด็กม.ต้นซะอีกในบรรดาสาวๆในชั้นเรียนเธอดูโดดเด่นเเบบนี้น่ะเรียกว่าสาวสวยผู้สูงส่งน่ะเเต่ทำไมกันน้าน้องสาวที่ผมอยู่ใต้ชายคาเดียวกันถึงได้รังเกียจตัวผมน้าไม่เข้าใจเเม้กระทั่งคุยก็ไม่ได้คุยนั่นล่ะครับสิ่งที่ผมกล่าวมาทั้งหมด
เรื่องราวได้เกิดขึ้นหลังจากเหตุการณ์เย็นวันนั้นที่หน้าประตูของบ้านผมตัวผมนั้นได้ได้เดินทางกลับจากโรงเรียนมาถึงที่บ้านเพื่อจะกลับึข้นห้องของตัวเองกลับมาเเล้วครับทันใดนั้นเองผมก้เห้นน้องสาวคุยโทรศัพท์กับเพื่อนอยู่บนโซฟาน้องสาวผมก็ไม่ค่อยสนใจเท่าไรนี่ถึงกลับเมินตัวฉันคนนี้เลยเหรอนี่?เเล้วหลังจากนั้นผมจึงได้เดินไปที่ตู้เย็นก็เปิดตู้เย็นหยิบกล่องชาในตู้เย็นมารินใส่เเก้วเพื่อดื่มเเก้กระหายเมื่อดื่มเสร้จเเล้วด้วยความที่เร่งรีบในขณะที่ผมกำลังจะก้าวขึ้นบันไดไปบนห้องก็นึกขึ้นได้ว่าเราไม่ได้เก็บกล่องชาที่เราเอาออกมาเลยจากการที่ด้วยท่าทีเร่งรีบลงบันไดไปที่น่าตู้เย็นเเต่ก้ต้องกับเจอกับน้องสาวตัวเองที่วิ่งเข้ามาชนตัวผมจนล้มลงไปด้วยท่าทีเร่งรีบจึงทำให้เธอไม่เอะใจอะไรเเต่เมื่อเธอไปเเล้วผมกำลังจะขึ้นบ้านก็บังเอิญไปเห้นอะไรเข้าบางอย่งที่หล่นอยุ่ใต้ตู้วางรองเท้าผมจึงได้หยิบขึ้นมาดูเเล้วก้พบว่าเป้นดีวีดีเอ๊ะเเม่มดประกายดาวเมรุรุเหรอจำนวนจำกัดการผลิตครั้งเเรกหรือว่าจะเป้นอนิเมะกันน้าไม่ได้ดุของเเบนี้มานานเเล้วด้วยสิเเล้วมันมาอยุ่ที่ตรงนี้ได้ไงเเต่ทันใดนั้นเองเเม่กลับมาเเล้วจ้าเฮ้ยๆเเม่มาทำไงดีนอนฟุบตรงนี้ละกันเคียวสุเกะลูกมานอนทำอะไรตรงนี้น่ะไม่ต้องมาสนใจผมหรอกเเม่เเค่อยากลองนอนเล่นตรงนี้ดูน่ะเเม่เห็นว่าที่ดรงเรียนทีโครงการบำบัดทางจิตได้รับความนิยมอยู่ด้วยนะเรื่องนั้นช่างมันเถอะน่าถ้าถูกจับได้คงต้องโดนทุกคนรังเกียจเเน่ๆเลยต้องหาตัวผุ้ร้ายให้ได้ว่าเจ้าของสิ่งนี้เป็นของใครกันเเน่
มื้อเย็นวันนั้นเองทุกคนมีนัดทานข้าวตอนประมาณ1ทุ่มตรงถ้าใครมาไม่ตรงเวลาจะต้องอดมื้อเย็นของวันนั้นทันทีเอ่อที่โรงเรียนผมตอนนี้มีเพื่อนในห้องคุยการ์ตูนเรื่องเเม่มดประกายดาวว่ากำลังดังเลยมันเลยชวนให้ผมดูด้วยน่ะครับลูกก้รู้ไม่ใช่เหรอว่าเขาเรียกว่าโอตาคุน่ะมันไม่ดีต่อลุกอย่าไปยุ่งเด็ดขาดกับมันเชียวล่ะอืใช่มันไม่ดีเเกอย่าไปยุ่งกับมันเลยน่ะว่าเเล้วพ่อกับเเม่ผมไม่มีปฏิกริยาไรเลยจริงๆเเต่พอผมหันไปทางใยน้องสาวอ้าวเฮ้ย!มีปฏิกริยาขึ้นมาทันทีเลยคือว่าผมจะออไปข้างนอกมีใครจะฝากซื้อไรไหมครับออเม่เอาฮาเกนด์ดาสที่มีตามขายตามฤดูนะ หลังจากนั้นผมก้เเสร้งออกไปข้างนอกถ้าเราออกไปข้างนอกไฟห้องเราก้ต้องดับเเน่ๆเเต่เมื่อเเหงนน่ามองขึ้นไปกลับพอว่าห้องของตัวเองมีคนเข้าไปผมจึงได้ขึ้นไปที่ห้องเเล้วเปิดประตูเห้นน้องสาวตัวเองก้มหาอะไรบางอย่างที่ใต้เตียงของผมทำไรน่ะนั่นมันทีว่อนหนังสือโป๊ของฉันนะเฟ้ย หาไม่ได้หาไรสักหน่อยถอยไปชั้นจะกลับห้องเเล้วเมื่อเธอกำลังจะกลับผมจึงพูดเเละหยิบสิ่งที่เธอต้องการออกมาจากในอกเสื้อหานี่อยู่ใช่ไหมเเล้วท่าทีของเธอก้เปลี่ยนไปเอ๊ะนั่นมันของเธอจริงๆด้วยสินะเธอทำท่าตกใจเล้กน้อยเล้วพุดว่าไม่ใช่ของชั้นสักนิดจะมีของเเบบนั้นได้ไงงั้นมาทำไรในห้องของฉันน้องสาวผมปฏิกริยาเปลี่ยนไปยิ่งกว่าเดิมนี่มันของสำคัญของเธอใช่ไหมถ้างั้นก้เอาไปทิ้งให้ทีนะ โทดทีละกันฉันคงเข้าใจผิดเองเอาไปเถอะพอเเค่นี้ล่ะฉันจะนอนเเล้วเมื่อผมพูดจบเธอก้พูดมาประโยคนึงขึ้นมาว่าถ้าฉันมีของเเบบนี้นายจะเอามาล้อฉันเเละหัวเราะเยาะไหมไม่ทำหรอกผมกล่าวอย่างงั้นถึงจะเป็นงานอดิเรกเเบบไหนก้ไม่เอาไปล้อหรอกน่างั้นจริงๆเหรอ อือฉันสัญญาเเค่นี้นะมันดึกเเล้วเมื่อผมดับไฟนอนได้สักพักอยู่ก็มีเสียงมากระทบที่ใบหน้าดังเพี้ยะ
ผมตื่นขึ้นมาเเล้วตกใจมากที่เห้นน้องสาวตัวเองนั่งคร่อมตัวผมอยู่บนเตียงของผมเเล้วก้บอกว่าให้เงียบๆไว้ไปที่ห้องของเธอเมื่อไปถึงผมก้ต้องอึ้งกับห้องน้องสาวมากเรพาะว่าเพิ่งเคยเข้าห้องเธอเป็นหนเเรกเเล้วเะอได้บอกว่าเรื่องที่พูดมายังไงก้ไม่เชื่อเด็ดขาดเเต่ในเมื่อมาเเล้วก็จะมีอะไรให้นายได้เห็นเธอเดินไปที่ตู้เก็บหนังสือเเล้วเลื่อนมันออกมาายในหลังตูมีของที่คาดไม่ถึงมันคือคอลเลคชั่นเกมส์เรทที่เะอสะสมเต้มไปหมดโอ้เเม่เจ้านี่มันอะไรกันเธอหยิบพร้อมทำท่าเเบบดีใจสุดๆกับของที่เป็นงานอดิเรกชื่อเเต่ละชื่อก็มี สุดยอดน้องสาวติดพี่ มาเล่นกับน้องสาวกันเถอะ สิบสองน้องสาวตกสวรรค์
น้องสาวอาวุธสุดท้ายเเล้วเธอก็สาะยายมาเป็นหางว่าวเเต่เมื่อเธอพูดจบเธอก้ได้ถามคำถามผมเเบบเดิมอีกครั้งผมก้ตอบกลับไปเหมือนเดิมอีกครั้งเช่นกันเเล้วเธอก้ยิ้มให้ผมในที่สุดก้พอใจซะทีค่อยว่ากันวันหลังนะเเล้วก้ให้มันน้อยๆหน่อยนะละกันเมื่อผมพุจบเธอก้ทำหน้าอ้อนเเล้วพุดว่าปรึกษาปัญหาชีวิตยังไม่จบนะ....
เรื่องนี้ก้เป็นอีกเรื่องที่ผมอ่านจะอดขำออกมาไม่ได้เลยเพราะเนื่้อเรื่องของเรื่องนี้มีทุกอารมณ์ที่มีอยุ่ในตัวละครของเเต่ละตัวที่ทำให้มีสีสันโดยฉพาะเจ้าน้องสาวตัวเเสบที่ต้องคอยให้พี่ชายเเก้ปันหาที่เกิดขึ้นอยู่เรื่อยเเล้วความน่ารักไร้เดียงสาของเคียวสุเกะที่มีต่อเพื่อนสมัยเด็กอย่างมานามิ

น้องสาวของผมไม่น่ารัก ขนาดนั้นหรอก(นิยาย)
ตัวผมนั้นเป็นนักเรียนม.ปลายธรรมดาๆคนนึงชื่อว่า โคซากะ เคียวสุเกะอายุ17ปีที่เรียนโรงเรียนใกล้บ้านเเละใช้ชีวิตของนักเรียนมัธยมปลายของเด็กวัยรุ่นตามปกติทั่วไปเเละยังมีเพื่อนสมัยเด็กที่เคยเล่นกันกับเธอคนนี้จะเรียกว่าคุณยายก็ได้เพราะว่าเธอชอบทำอะไรที่เกินอายุนิสัย อยากรู้อยากเห้นเเต่ก้สามารถพึ่งพาได้ให้คำปรึกษาในยามที่ผมมีมีเรื่องไม่สบายใจก็ได้เธอคนนี้ช่วยทุกครั้งเเม้กระทั่งเรื่องเรียนเพื่อนสมัยเด็กคนนี้มีชื่อว่า มานามินั้นเองครับในครอบครัวของผมถ้าไม่พูดถึงน้องสาวคนนี้ก็ยังไงอยู่เธอชื่อ โคซากะ คิริโนะ อายุ14ปีที่เรียนโรงเรียนเดียวกับผมเธอเป็นคนที่ดีพร้อมไปซะทุกอย่างหน้าตาของเธอนั้นถึงยังไม่เเต่งหน้าก็ดูดีอยู่เเล้วเเต่สเน่ห์ของเธอยิ่งน่าดึงดูดขึ้นอีกเมื่อเธอเเต่งหน้าเส้นผมที่ย้อมสีนำ้ตาลอ่อนเจาะหูทั้งสองข้างทาเล็บสีสันสวยงามดูๆไปเเล้วเธอดูเป็นเหมือนผู้ใหญ่มากกว่าจะเป็นเด็กม.ต้นซะอีกในบรรดาสาวๆในชั้นเรียนเธอดูโดดเด่นเเบบนี้น่ะเรียกว่าสาวสวยผู้สูงส่งน่ะเเต่ทำไมกันน้าน้องสาวที่ผมอยู่ใต้ชายคาเดียวกันถึงได้รังเกียจตัวผมน้าไม่เข้าใจเเม้กระทั่งคุยก็ไม่ได้คุยนั่นล่ะครับสิ่งที่ผมกล่าวมาทั้งหมด
เรื่องราวได้เกิดขึ้นหลังจากเหตุการณ์เย็นวันนั้นที่หน้าประตูของบ้านผมตัวผมนั้นได้ได้เดินทางกลับจากโรงเรียนมาถึงที่บ้านเพื่อจะกลับึข้นห้องของตัวเองกลับมาเเล้วครับทันใดนั้นเองผมก้เห้นน้องสาวคุยโทรศัพท์กับเพื่อนอยู่บนโซฟาน้องสาวผมก็ไม่ค่อยสนใจเท่าไรนี่ถึงกลับเมินตัวฉันคนนี้เลยเหรอนี่?เเล้วหลังจากนั้นผมจึงได้เดินไปที่ตู้เย็นก็เปิดตู้เย็นหยิบกล่องชาในตู้เย็นมารินใส่เเก้วเพื่อดื่มเเก้กระหายเมื่อดื่มเสร้จเเล้วด้วยความที่เร่งรีบในขณะที่ผมกำลังจะก้าวขึ้นบันไดไปบนห้องก็นึกขึ้นได้ว่าเราไม่ได้เก็บกล่องชาที่เราเอาออกมาเลยจากการที่ด้วยท่าทีเร่งรีบลงบันไดไปที่น่าตู้เย็นเเต่ก้ต้องกับเจอกับน้องสาวตัวเองที่วิ่งเข้ามาชนตัวผมจนล้มลงไปด้วยท่าทีเร่งรีบจึงทำให้เธอไม่เอะใจอะไรเเต่เมื่อเธอไปเเล้วผมกำลังจะขึ้นบ้านก็บังเอิญไปเห้นอะไรเข้าบางอย่งที่หล่นอยุ่ใต้ตู้วางรองเท้าผมจึงได้หยิบขึ้นมาดูเเล้วก้พบว่าเป้นดีวีดีเอ๊ะเเม่มดประกายดาวเมรุรุเหรอจำนวนจำกัดการผลิตครั้งเเรกหรือว่าจะเป้นอนิเมะกันน้าไม่ได้ดุของเเบนี้มานานเเล้วด้วยสิเเล้วมันมาอยุ่ที่ตรงนี้ได้ไงเเต่ทันใดนั้นเองเเม่กลับมาเเล้วจ้าเฮ้ยๆเเม่มาทำไงดีนอนฟุบตรงนี้ละกันเคียวสุเกะลูกมานอนทำอะไรตรงนี้น่ะไม่ต้องมาสนใจผมหรอกเเม่เเค่อยากลองนอนเล่นตรงนี้ดูน่ะเเม่เห็นว่าที่ดรงเรียนทีโครงการบำบัดทางจิตได้รับความนิยมอยู่ด้วยนะเรื่องนั้นช่างมันเถอะน่าถ้าถูกจับได้คงต้องโดนทุกคนรังเกียจเเน่ๆเลยต้องหาตัวผุ้ร้ายให้ได้ว่าเจ้าของสิ่งนี้เป็นของใครกันเเน่
มื้อเย็นวันนั้นเองทุกคนมีนัดทานข้าวตอนประมาณ1ทุ่มตรงถ้าใครมาไม่ตรงเวลาจะต้องอดมื้อเย็นของวันนั้นทันทีเอ่อที่โรงเรียนผมตอนนี้มีเพื่อนในห้องคุยการ์ตูนเรื่องเเม่มดประกายดาวว่ากำลังดังเลยมันเลยชวนให้ผมดูด้วยน่ะครับลูกก้รู้ไม่ใช่เหรอว่าเขาเรียกว่าโอตาคุน่ะมันไม่ดีต่อลุกอย่าไปยุ่งเด็ดขาดกับมันเชียวล่ะอืใช่มันไม่ดีเเกอย่าไปยุ่งกับมันเลยน่ะว่าเเล้วพ่อกับเเม่ผมไม่มีปฏิกริยาไรเลยจริงๆเเต่พอผมหันไปทางใยน้องสาวอ้าวเฮ้ย!มีปฏิกริยาขึ้นมาทันทีเลยคือว่าผมจะออไปข้างนอกมีใครจะฝากซื้อไรไหมครับออเม่เอาฮาเกนด์ดาสที่มีตามขายตามฤดูนะ หลังจากนั้นผมก้เเสร้งออกไปข้างนอกถ้าเราออกไปข้างนอกไฟห้องเราก้ต้องดับเเน่ๆเเต่เมื่อเเหงนน่ามองขึ้นไปกลับพอว่าห้องของตัวเองมีคนเข้าไปผมจึงได้ขึ้นไปที่ห้องเเล้วเปิดประตูเห้นน้องสาวตัวเองก้มหาอะไรบางอย่างที่ใต้เตียงของผมทำไรน่ะนั่นมันทีว่อนหนังสือโป๊ของฉันนะเฟ้ย หาไม่ได้หาไรสักหน่อยถอยไปชั้นจะกลับห้องเเล้วเมื่อเธอกำลังจะกลับผมจึงพูดเเละหยิบสิ่งที่เธอต้องการออกมาจากในอกเสื้อหานี่อยู่ใช่ไหมเเล้วท่าทีของเธอก้เปลี่ยนไปเอ๊ะนั่นมันของเธอจริงๆด้วยสินะเธอทำท่าตกใจเล้กน้อยเล้วพุดว่าไม่ใช่ของชั้นสักนิดจะมีของเเบบนั้นได้ไงงั้นมาทำไรในห้องของฉันน้องสาวผมปฏิกริยาเปลี่ยนไปยิ่งกว่าเดิมนี่มันของสำคัญของเธอใช่ไหมถ้างั้นก้เอาไปทิ้งให้ทีนะ โทดทีละกันฉันคงเข้าใจผิดเองเอาไปเถอะพอเเค่นี้ล่ะฉันจะนอนเเล้วเมื่อผมพูดจบเธอก้พูดมาประโยคนึงขึ้นมาว่าถ้าฉันมีของเเบบนี้นายจะเอามาล้อฉันเเละหัวเราะเยาะไหมไม่ทำหรอกผมกล่าวอย่างงั้นถึงจะเป็นงานอดิเรกเเบบไหนก้ไม่เอาไปล้อหรอกน่างั้นจริงๆเหรอ อือฉันสัญญาเเค่นี้นะมันดึกเเล้วเมื่อผมดับไฟนอนได้สักพักอยู่ก็มีเสียงมากระทบที่ใบหน้าดังเพี้ยะ
ผมตื่นขึ้นมาเเล้วตกใจมากที่เห้นน้องสาวตัวเองนั่งคร่อมตัวผมอยู่บนเตียงของผมเเล้วก้บอกว่าให้เงียบๆไว้ไปที่ห้องของเธอเมื่อไปถึงผมก้ต้องอึ้งกับห้องน้องสาวมากเรพาะว่าเพิ่งเคยเข้าห้องเธอเป็นหนเเรกเเล้วเะอได้บอกว่าเรื่องที่พูดมายังไงก้ไม่เชื่อเด็ดขาดเเต่ในเมื่อมาเเล้วก็จะมีอะไรให้นายได้เห็นเธอเดินไปที่ตู้เก็บหนังสือเเล้วเลื่อนมันออกมาายในหลังตูมีของที่คาดไม่ถึงมันคือคอลเลคชั่นเกมส์เรทที่เะอสะสมเต้มไปหมดโอ้เเม่เจ้านี่มันอะไรกันเธอหยิบพร้อมทำท่าเเบบดีใจสุดๆกับของที่เป็นงานอดิเรกชื่อเเต่ละชื่อก็มี สุดยอดน้องสาวติดพี่ มาเล่นกับน้องสาวกันเถอะ สิบสองน้องสาวตกสวรรค์
น้องสาวอาวุธสุดท้ายเเล้วเธอก็สาะยายมาเป็นหางว่าวเเต่เมื่อเธอพูดจบเธอก้ได้ถามคำถามผมเเบบเดิมอีกครั้งผมก้ตอบกลับไปเหมือนเดิมอีกครั้งเช่นกันเเล้วเธอก้ยิ้มให้ผมในที่สุดก้พอใจซะทีค่อยว่ากันวันหลังนะเเล้วก้ให้มันน้อยๆหน่อยนะละกันเมื่อผมพุจบเธอก้ทำหน้าอ้อนเเล้วพุดว่าปรึกษาปัญหาชีวิตยังไม่จบนะ....
เรื่องนี้ก้เป็นอีกเรื่องที่ผมอ่านจะอดขำออกมาไม่ได้เลยเพราะเนื่้อเรื่องของเรื่องนี้มีทุกอารมณ์ที่มีอยุ่ในตัวละครของเเต่ละตัวที่ทำให้มีสีสันโดยฉพาะเจ้าน้องสาวตัวเเสบที่ต้องคอยให้พี่ชายเเก้ปันหาที่เกิดขึ้นอยู่เรื่อยเเล้วความน่ารักไร้เดียงสาของเคียวสุเกะที่มีต่อเพื่อนสมัยเด็กอย่างมานามิ